اعلامیه بنیاد شهید فهیم دشتی در پیوند به سوم می، روز جهانی آزادی رسانهها
آزادی بیان درافغانستان درحال معدوم شدن است!
خبرنگاران روزجهانی آزادی رسانه ها را درحالی تجلیل میکنند که افغانستان درگرو گروه متعصب و تروریستی طالبان قرار گرفته وهمه حقوق اساسی شهروندی از جمله آزادی بیان تعطیل شده است.
جدا از میزان پابندی مراجع دولتی به تطبیق و رعایت قوانین، تا قبل از ۱۵ اگست ۲۰۲۱ میلادی، قوانین مطبوعاتی و رسانهیی آزادی بیان را در افغانستان تضمین نموده بود؛ اما با تسلط جابرانه طالبان این قوانین تعلیق و نظام مطبوعاتی آمرانه بار دیگر بر رسانههای کشور تعمیل شد. امروز حتا کاربران شبکههای اجتماعی نمیتوانند فکر واندیشهی شان درمورد نظام مستبد و توتالیتر طالبان را آزادانه ابراز نمایند.
بیش از هفتاد درصد رسانهها در افغانستان کارشان توقف یافته و نقد اداره طالبان از سوی مردم و رسانهها قابل تحمل نبوده، پیگرد و کیفر تا سرحد ناپدید شدن را در قبال دارد. خبرنگاران در وضعیتی دشوار قرار دارند، شماری از آنها به خارج ازکشور پناهنده و تعدادی دیگر در کشورهای ایران، پاکستان و ترکیه در بیسرنوشتی بسر میبرنند.
در داخل افغانستان رسانهها توسط اداره استخبارات طالبان، وزارت اطلاعات و فرهنگ و وزارت امر به معروف و نهی از منکر رصد میشوند و در اتاقهای خبر رسانههای داخل افغانستان حضور مستقیم و غیرمسستقیم اداره طالبان کاملاً مشهود است.
خبرنگاران سعی میکنند چیزی به نشر نرسد که سبب خشم و نارضایتی طالبان گردد، زیرا آنها میدانند که اگر خشم طالبان برانگیخته شود، از هیچ نوع آزار و اذیت در برابر خبرنگار و رسانه دریغ نمیکنند. چه بسا خبرنگارانی بوده اند که به خاطر نشر خبر و گزارشی مورد تعقیب و شکنجه قرار گرفته، زندانی شده اند.
یکی از خبرنگارانی که تازه به کشور بازگشته، ماه هاست در بیسرنوشتی کامل در زندان طالبان افتاده و شب و روزهای دشواری را سپری میکند. دهها مورد خشونت اعم از ضرب و شتم، زندانی کردنهای مؤقت و شکنجه خبرنگاران پس ازتسلط طالبان بر افغانستان توسط نهاد های پشتیبان خبرنگاران به ثبت رسیده است.
درچنین وضعی؛ سازمان ملل متحد و برخی از کشورها سعی دارند تا روند به رسمیت شناخته شدن این گروه توسط دنیا تسریع و یا حد اقل نقشه راه آن ترسیم گردد.
بنیاد شهید فهیم دشتی به عنوان نهاد پشتیبان آزادی بیان و آزادی رسانهها از سازمان ملل متحد، کشورهای منطقه و دنیا تقاضا دارد که نه تنها طالبان را به رسمیت نشناسند؛ بل باید فشارهای لازم براین گروه دهشت افگن وارد شود تا حقوق بشر و حقوق شهروندی ازجمله آزادی مطبوعات و رسانهها را رعایت کرده و به برقراری یک نظام منتخب و مورد توافق مردم افغانستان تن داده و به تعهدات قبلی شان عمل کنند.